مرد جوان در جاده خالی، وسط بیابان در حال قدم زدن است.
مردی جوان تنهایی و وسعت بیابان را در آغوش گرفته و در جاده ای خالی قدم میزند. در قلب بیابان خشک، او از میان وسعت بیکران سفر میکند، چهرهای تنها در میان زیبایی شدید طبیعت. این صحنه جوهره خودشناسی، انعطاف پذیری و ارتباط عمیق بین انسان و روح رام نشدهی صحرا را به تصویر میکشد.